Het is een ritueel geworden na het haren wassen de doos met wattenstaafje te voorschijn halen om de oren te droog en schoon te maken. Voor een hele lange tijd heb ik vastgehouden aan dit ritueel. Totdat ik oorlepels heb gevonden.
Mijn allereerste oorlepel is een metalen rugkrabber met aan het uiteinde de oorlepel die uitgedraaid wordt. Omdat het vrij nieuw is en de krabber een collectief goed is, heb ik het niet vaak gebruikt. Het was ook eng om een metaal staafje in mijn oorkanaal te steken.
Mijn eerste eigen oorlepel heb ik in een japans winkel gehaald. Het is een zwarte plastic oorlepel met aan de andere kant een soort schroef. Schoonmaken is simpel, kokend water erover heen en afvegen. Omdat ik geen wattenstaafjes meer gebruik heb ik mijn persoonlijke stash bij het collectief gelegd.
Wat ik eerst verkeerd deed: de wattenstaafje in mijn oorkanaal steken hoort niet. Op de verpakking staat ook duidelijk dat het voor uitwendig gebruik is. Dus de oorschelp schoonmaken met een wattenstaafje is correct.
Toch heb ik nog een gehaald, een metalen oorlepel omdat ik de zwarte kwijt was. Zo'n oorlepel is verslavend. Ik maak mijn oren nu vaker schoon en lepel dan ook echt oorsmeer uit. Best een afschuwelijk beeld voor de eerste keer. Maar het went en het schone gevoel achteraf is zalig. De oorlepel gaat nu ook mee als ik ergens overnacht of op vakantie ga. Een oorlepel neemt minder plek in beslag dan een doos wattenstaafjes.
Naar mijn mening is de oorlepel de winnaar. Schone oren met behulp van een herbruikbare item. Wattenstaafjes zijn na gebruik niet herbruikbaar en gaan regelrecht de prullenbak in. De oorlepel is hygienisch en milieuvriendelijk in één.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten