Voordat ik begon met minimalisme heb ik gedecluttered en georganiseerd. In die fases heb ik veel geleerd. Alle valkuilen en pluspunten heb ik meegemaakt. Ik kijk er nu naar terug met een ander optiek. Als eerst wou ik mijn spullen terugvinden in al mijn bezittingen wat resulteerde in organizing. Ik ben er vrij goed in geworden. Nog steeds weet ik wat ik waar moet vinden. Alleen kost het meer tijd omdat ik door meer spullen moet vinden. Want als een nieuw object het huis binnen dringt kan ik het toch houden omdat ik deze kan opbergen en terug kan vinden.
Al dat organizing betekent dat ik veel opbergruimtes moet hebben. Het klinkt leuk alle bezittingen binnen handbereik. Nooit meer urenlang zoeken naar het object dat je nodig hebt. Alleen hield ik mezelf voor de gek. Ik heb spullen die bij elkaar horen of in dezelfde categorie zitten bij elkaar neergezet in een doos of zak. Gemakkelijk zal het voor mij zijn als ik iets nodig heb wanneer ik bezig ben met een scheur repareren in mijn kleding. Even heel snel mijn overvolle naaidoos erbij pakken en repareren dacht ik. Was dat maar waar. Het zoeken naar een naald kost mij nogal wat tijd. Niet iedereen doet de naalden netjes terug in de naalddoosje. De juiste kleur draad moet ik vinden tussen al die losse knopen en ritsen. En, oh waar ligt mijn fijne schaar toch die door stof en draad kan knippen. Want de schaar past niet in de doosje.
Feit is dat alle spullen zijn gesorteerd en een bepaalde radius in het huis liggen. Zo kan ik met volste vertrouwen zeggen dat de naaidoos nooit in de badkamer, keuken, toilet en de schuur te vinden is. Wat overblijft zijn de slaapkamers, woonkamer, eetkamer en de zolder. Maar vergeet niet dat het dan verborgen kan zitten in een kast onder een hoop papieren.
Mijn fijne schaar wordt soms meegenomen omdat het nodig is voor iets anders, dan het repareren van een kledingstuk. Of iemand anders heeft het geleend zonder te vragen want ik ben zo georganiseerd dat andere weten waar mijn schaar ligt. De radius waar ik mijn schaar moet vinden wordt ineens groter en de zoektocht begint.
Uiteindelijk duurt het meer dan een uur voordat ik die pietluttige scheur heb gerepareerd. En dat dankzij mijn sorteer- en opbergmethodes. Om zulke zoektochten te vermijden heb ik van de mini Hertog ijsbakjes een mini-naaidoos ervan gemaakt. De meest voorkomende kleur in mijn kledingkast is donker getint en deze kleuren gaan in mijn mini-doosje. Met een set naalden die in een lege vulpotlodencontainer gaan. En een mini draad schaartje zodat ik meteen kan beginnen met repareren.
Naast de grote 10x10x10 fruit doosje dat fungeert als hoofdnaaidoos, heb ik twee kleine ijsbak als repareerset. Een ligt op mijn kamer en een op die van de mijn moeder. De grote ligt in de woonkamer in de kast voor iedereen toegankelijk.
Nu hoef ik niet meer te zoeken na mijn eigen set want deze ligt op mijn kamer echt binnen handbereik. Ik verspil geen tijd meer in het organiseren en zoeken van mijn spullen. Alle extra tijd die ik gewonnen heb zijn voor leukere dingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten