Het is een week geleden dat ik besloten heb de lotushouding te perfectioneren. In het begin dacht ik dat 10 dagen zal lukken maar na een week begin ik te twijfelen. Ik heb deze week maar 5 dagen besteed aan het flexibel maken van mijn benen.
Elke dag voor het slapen heb ik ongeveer 30 min zitten strekken en de oefeningen gedaan. Hoewel ik nu veel langer in de kleermakerszit kan zonder tintelingen in mijn benen en kramp in mijn tenen. De lotushouding wil maar niet lukken. Maar als 10 dagen niet lukt zal ik waarschijnlijk 10 dagen erachter aanplakken.
De voice memo's die ik maakte naar de sesies zijn allemaal mijn gezeur over de pijn die ik heb. Maar naar een paar dagen was dat minder.
Dus effe doorbijten!
vrijdag 28 februari 2014
Goodwill
A month ago I received two tickets from someone. Reason is simple the expiration date is nearing. And it just happened to be this week. On Monday I watched the 'The Monuments Men' and yesterday I saw the thriller/action 'Non-Stop'.
Honestly, watching a movie for free is great. Who doesn't love to watch a free movie. The thing about getting free stuff or when people think about you when seeing the tickets that are soon to be expired is a connection. It's a thought that goes to a certain person. It means you remember her/him for something.
The reason in most cases is simple because they are there when you need them. You want to do/give something back. Even though I know the tickets are bought by using points from a store, it's the thought that counts. I am happy that I received those tickets.
It means they thought about me cause I am worth remembering.
zondag 23 februari 2014
Self-reflection: Why is it so difficult?
There are languages that I really like and want to learn. One of the languages that spiked my interest is Japanese. I have bought a Berlitz Japanese book but for one kind of reason it just doesn't stick in my mind. And now I know why.
Japanese has katakana, hirigana and kanji in their writing. I understand the meaning of the kanji because I know how to write Mandarin. The problem lies within the katakan and hirigana, thats what I thought when I first started. I learned the tables by heart and wrote it down several pages full. And that's what I did wrong.
While learning them separately is handy for the Japanese, it isn't for a foreigner like me. The Berlitz uses romanji so I know how to speak by just reading. The thing is, that just doesn't work for me. In Mandarin there is also pinyin that helps me to speak correctly but as it is a help it's more a hassle. For I have always learned characters by heart.
I learned by writing it down in context, a story, over and over. I am a book smart. Like I am still able to recite a chapter learned 10 years ago cause I have written and rehearsed it time after time. So it's time to do this differently.
Every dialog has to be in Japanese, combined with hirigana, katakana and kanji. This way I learn things by heart and it sticks in my mind. Placing all that in context makes it easy for me to remember and to use.
It's difficult to make a self-reflection like this. I had to try again and again before I understood why it just didn't stick in my mind. My way of learning things is by placing it in context and using it immediately. Every person is different and my brain has been nurtured that way to learn things.
zaterdag 22 februari 2014
Asked for Direction
Don't you ever walked on the street and people ask you the way. Somehow when I asked around fam & friends they have been barely asked. I don't know why people would ask me. Am I unpurposely sending messages like "ask me, ask me". It's something I can't explain, why do they ask me?
Is it my face or my posture. Where do you look at a person when you need direction? How do you decide, I can ask that person. Cause mostly I ask the wrong person and mostly is almost every time. The responses range from: we're not from here to I don't understand.
Today there was a girl that was looking for a shop. She was already in the right street but couldn't find the location. She told me the name of the shop and it didn't ring a bell in my head. So I asked polite what kind of shop it is. Apparently she was looking for a hobby shop and then it hit me. A hobby shop nearby with a name that sound oddly familiar. It's in the same shopping mall I am walking to. So I gave her the directions towards the shop and kept walking. When I reached the mall I found out she was in the right place.
So can anyone enlighten me on my question:
How do you identify a person that knows the direction?
Cause it's been bugging me for ages. Why me. How do you select those people out in the crowd. I want to learn that too and use it while on vacation.
Is it my face or my posture. Where do you look at a person when you need direction? How do you decide, I can ask that person. Cause mostly I ask the wrong person and mostly is almost every time. The responses range from: we're not from here to I don't understand.
Today there was a girl that was looking for a shop. She was already in the right street but couldn't find the location. She told me the name of the shop and it didn't ring a bell in my head. So I asked polite what kind of shop it is. Apparently she was looking for a hobby shop and then it hit me. A hobby shop nearby with a name that sound oddly familiar. It's in the same shopping mall I am walking to. So I gave her the directions towards the shop and kept walking. When I reached the mall I found out she was in the right place.
So can anyone enlighten me on my question:
How do you identify a person that knows the direction?
Cause it's been bugging me for ages. Why me. How do you select those people out in the crowd. I want to learn that too and use it while on vacation.
Lotushouding 0
Aan het einde van deze week heb ik besloten eindelijk eens door te zetten met yoga. De positie waar ik de komende tien dagen ga op richten is de lotushouding. Deze kan ik namelijk niet want de flexibiliteit in mijn benen is ver te zoeken.
Om de houding te kunnen, moet ik vaker strekken en zal ik de oefeningen die erbij horen vaker moeten doe. Op het internet heb ik een filmpje gevonden die deze stap voor stap uitlegt. Nu moet ik alleen doorzetten.
Ik heb besloten om tijdens het kijken van filmpjes dit te doen. Zo hoef ik de tijd niet bij te houden en de pijn negeren. Ik kies het ook als een voorzorgsmaatregel om het vol te kunnen houden. Dit is haalbaar want gisteravond heb ik voordat ik de bed instap 25 min mijn spieren gekneld. De eerste 5 min waren het pijnlijkst maar daarna verzachte ik de pijn door het te masseren.
Hopelijk hou ik het vol.
Om de houding te kunnen, moet ik vaker strekken en zal ik de oefeningen die erbij horen vaker moeten doe. Op het internet heb ik een filmpje gevonden die deze stap voor stap uitlegt. Nu moet ik alleen doorzetten.
Ik heb besloten om tijdens het kijken van filmpjes dit te doen. Zo hoef ik de tijd niet bij te houden en de pijn negeren. Ik kies het ook als een voorzorgsmaatregel om het vol te kunnen houden. Dit is haalbaar want gisteravond heb ik voordat ik de bed instap 25 min mijn spieren gekneld. De eerste 5 min waren het pijnlijkst maar daarna verzachte ik de pijn door het te masseren.
Hopelijk hou ik het vol.
vrijdag 21 februari 2014
Dom & Doen
Vandaag weer een mini aankoop gedaan. Het was niet echt nodig maar ik wou het hebben. Mijn Watsons Green Tea lipenbalm is op en daarvoor heb ik uit mijn stash een Mentholum Blackcurrent gehaald. Maar op een of ander manier ben ik deze zoek geraakt. Wanneer ik het nodig heb kan ik het gewoon niet vinden. Raar.
Dus al een week of twee zit ik vaak zonder lipenbalm. Niet fijn. Hoewel ik nog twee Mentholum heb liggen in mijn zwarte doos wil ik deze nog niet gebruiken. Als de Blackcurrent ergens opduikt gebruik ik twee lippenbalm met verschillende smaken. Dat heb ik liever niet dus iets anders bedenken.
Deze week de aanbiedingen bekeken en de Etos heeft 2 voor €2,- actie met de Blistic classic en sensitive. DA heeft een 1+1 actie dus heb ik voor de goedkoopste gekozen, 2 voor €2,-. Bij DA is de hoogste korting 50% en bij de Etos was mijn korting 60%.
Dus een extra voor de zwarte doos en een in mijn jas. Het is niet echt minimalisme wat ik deed. Iets kopen dat ik nog heb maar niet kan vinden. Maar ik verzeker dat er vandaag meteen 4 items het huis verlaten. Want voor elk item moet er twee weg. Dat is gewoon iets dat ik moet doen.
Dus al een week of twee zit ik vaak zonder lipenbalm. Niet fijn. Hoewel ik nog twee Mentholum heb liggen in mijn zwarte doos wil ik deze nog niet gebruiken. Als de Blackcurrent ergens opduikt gebruik ik twee lippenbalm met verschillende smaken. Dat heb ik liever niet dus iets anders bedenken.
Deze week de aanbiedingen bekeken en de Etos heeft 2 voor €2,- actie met de Blistic classic en sensitive. DA heeft een 1+1 actie dus heb ik voor de goedkoopste gekozen, 2 voor €2,-. Bij DA is de hoogste korting 50% en bij de Etos was mijn korting 60%.
Dus een extra voor de zwarte doos en een in mijn jas. Het is niet echt minimalisme wat ik deed. Iets kopen dat ik nog heb maar niet kan vinden. Maar ik verzeker dat er vandaag meteen 4 items het huis verlaten. Want voor elk item moet er twee weg. Dat is gewoon iets dat ik moet doen.
Elastic
Early morning today, I went to the bathroom. Did my normal routine but there was just something bugging me. My pajamas's pants was a pain in the #ss. And every normal person would just throw it in the garbage but I can't.
When I was little, I had a severe case off bad skin. I went to specialist and all. Later the doctors found out I was allergic to some specific pollen. So to help my skin, I had to choose my clothes carefully. I tried to look for clothes that doesn't becomes plushy. I had some great pj with sanrio print but those have been passed down to someone that can enjoy it.
The elastic in my PJ's lost it's elasticity which means time to put some new ones in. I had done this before, so it's a task done in 10 minutes. The thing about this pajama is that it's irreplaceable. I had three pj's that were 100% cotton but after some years they began to crimp in size and wholes was beginning to form. With pain in my heart I threw them away.
The problem about clothing is, that I don't know if they become plushy after washing and that's the most crucial thing. When clothes becomes plushy the have those cotton balls which makes my skin itch. Because of my awareness it's difficult to buy clothing. So I repair what I can.
.
When I was little, I had a severe case off bad skin. I went to specialist and all. Later the doctors found out I was allergic to some specific pollen. So to help my skin, I had to choose my clothes carefully. I tried to look for clothes that doesn't becomes plushy. I had some great pj with sanrio print but those have been passed down to someone that can enjoy it.
The elastic in my PJ's lost it's elasticity which means time to put some new ones in. I had done this before, so it's a task done in 10 minutes. The thing about this pajama is that it's irreplaceable. I had three pj's that were 100% cotton but after some years they began to crimp in size and wholes was beginning to form. With pain in my heart I threw them away.
The problem about clothing is, that I don't know if they become plushy after washing and that's the most crucial thing. When clothes becomes plushy the have those cotton balls which makes my skin itch. Because of my awareness it's difficult to buy clothing. So I repair what I can.
.
donderdag 20 februari 2014
Vervanging
Veel gebruikte items raken door veelvuldig gebruik vies of gaan kapot. Wat ik zo leuk vind aan repurposing is de eenvoud van verplaatsing. Mijn opzetborstel voor de elektronische tandenborstel zit in een groene dop van het melkmeisje. Stevig en mooi.
Zeer jammer als ik het niet goed schoon kan maken. Onderin zit namelijk tandpasta vast op die moeilijk te bereiken plekjes. Dus maar iets anders verzinnen. De slagroombus die ik gebruikte, heeft een goude dop. Deze heb ik schoongemaakt en als vervanging gebruikt voor de groene melkmeisje dop. Weer iets voor de recycle bak.
Spullen gebruiken die eigenlijk voor de kliko bestemd is, is hetzelfde als het verlengen van het levensduur van producten. Daarnaast hoef ik niet iets speciaals te kopen om de borsteltjes in te zetten. Goed voor mijn portomonnee.
woensdag 19 februari 2014
Schoenen
Vandaag op de post-it staat de taak mijn schoenen een beurt geven. Hoewel de staat van mijn schoenen oké is, wordt het hoog tijd dat ik wat onderhoud doe om de levensduur van mijn schoenen te verlengen. Allereest zijn mijn schoenen niet erg speciaal maar het vinden van lekker zittende schoenen is moeilijk voor mij.
De allerfijnste schoen die ik nu in de kast heb staan is de Medicus enkellaarsjes, gehaald bij de vanHaren. Paar jaar terug heb ik deze gehaald in de aanbieding als vervanging want dezelfde model voor een lagere prijsje vind ik wel fijn. De model die zo lekker loopt wordt niet meer verkocht dus ben ik nu extra voorzichtig met mijn laatste paar.
Het echte leer bewerk ik met de W5 schoenenpoets van de Lidl. Echt ontzettend fijn spul. Hiervoor gebruikte ik de vanHaren schoenensmeer. Deze is in het begin erg fijn, een knijptube met een spons om het uit te smeren. Maar naderhand wordt de spons erg droog wat minder fijn is. Nu gebruik ik de tube nog wel, alleen gebruik ik een ander spons om het uit te smeren.
De bakjes smeersel van de Action, Zeeman en Wibra heb ik ook allemaal geprobeerd alleen de houdbaarheid is erg kort. Daarnaast smeert het niet zo fijn als die van de Lidl en is de reuk zeer onaangenaam.
En het natte weer in Nederland zorgt ervoor dat er ook een waterstop laagje erop gespoten moet worden. Heerlijk, mijn schoenen lijken alsof ze net uit de doos komen. Een beetje meer geld besteden aan fijn zittende schoenen vind ik waard. Alle zenuwen in de lichaam hebben een connectie ergens in de voet. Dus aan mijn schoenen bezuinig ik niet en ben ik zeer kieskeurig.
Ga voor die schoen die het fijnst zit en loopt. Ren een rondje in de winkel om te voelen of het comfortabel zit. Het ziet er gek uit maar ik sta liever voor gek dan met pijn in mijn voet. En heb je een beetje geluk dan adviseert de verkoper de schoenverzorgingsproducten die bij jouw schoen horen.
De allerfijnste schoen die ik nu in de kast heb staan is de Medicus enkellaarsjes, gehaald bij de vanHaren. Paar jaar terug heb ik deze gehaald in de aanbieding als vervanging want dezelfde model voor een lagere prijsje vind ik wel fijn. De model die zo lekker loopt wordt niet meer verkocht dus ben ik nu extra voorzichtig met mijn laatste paar.
Het echte leer bewerk ik met de W5 schoenenpoets van de Lidl. Echt ontzettend fijn spul. Hiervoor gebruikte ik de vanHaren schoenensmeer. Deze is in het begin erg fijn, een knijptube met een spons om het uit te smeren. Maar naderhand wordt de spons erg droog wat minder fijn is. Nu gebruik ik de tube nog wel, alleen gebruik ik een ander spons om het uit te smeren.
De bakjes smeersel van de Action, Zeeman en Wibra heb ik ook allemaal geprobeerd alleen de houdbaarheid is erg kort. Daarnaast smeert het niet zo fijn als die van de Lidl en is de reuk zeer onaangenaam.
En het natte weer in Nederland zorgt ervoor dat er ook een waterstop laagje erop gespoten moet worden. Heerlijk, mijn schoenen lijken alsof ze net uit de doos komen. Een beetje meer geld besteden aan fijn zittende schoenen vind ik waard. Alle zenuwen in de lichaam hebben een connectie ergens in de voet. Dus aan mijn schoenen bezuinig ik niet en ben ik zeer kieskeurig.
Ga voor die schoen die het fijnst zit en loopt. Ren een rondje in de winkel om te voelen of het comfortabel zit. Het ziet er gek uit maar ik sta liever voor gek dan met pijn in mijn voet. En heb je een beetje geluk dan adviseert de verkoper de schoenverzorgingsproducten die bij jouw schoen horen.
dinsdag 18 februari 2014
Update
Don't own a netbook but I do use it. Few years ago someone I know bought one. In the beginning she was on the device 24/7 nobody could even touch it or she went berserk. After awhile she didn't use it frequently cause there were some software problems.
It's a really easy when observing her behavior. First, she was using the desktop much more frequently. That shouldn't be sign. That's what I thought cause I prefer my desktop over my laptop. I can adjust the screen hight and typing is way relaxed. Second of all she wasn't constantly on her device even when she wasn't on the desktop. Third is she barely looks happy when asked about her netbook.
She isn't book smart and her ability to read a lot or searching on the internet was limited. So I asked what is wrong about her netbook. I search online and the only solution I could think of is installing a new software. And it runs as it was new and now again she couldn't fix this herself but didn't even asked for help.
Right now I am the user of that said netbook. I have installed a new anti-virus program and am working to improve the speed of the device. Installing all the new update and letting it run as new is my new project for this week. Hopefully I am able to give it back in a better condition than when she gave it to me.
It's a really easy when observing her behavior. First, she was using the desktop much more frequently. That shouldn't be sign. That's what I thought cause I prefer my desktop over my laptop. I can adjust the screen hight and typing is way relaxed. Second of all she wasn't constantly on her device even when she wasn't on the desktop. Third is she barely looks happy when asked about her netbook.
She isn't book smart and her ability to read a lot or searching on the internet was limited. So I asked what is wrong about her netbook. I search online and the only solution I could think of is installing a new software. And it runs as it was new and now again she couldn't fix this herself but didn't even asked for help.
Right now I am the user of that said netbook. I have installed a new anti-virus program and am working to improve the speed of the device. Installing all the new update and letting it run as new is my new project for this week. Hopefully I am able to give it back in a better condition than when she gave it to me.
zondag 16 februari 2014
Silly Me
I have no favorite music genre that I prefer. The mood that I have decides the genre or cd I want to listen. It just happens that on Valentine I played the Tian Kong from the Taiwanese singer JiaJia. It's an amazing song. Slow and meaningful for those who understand the underlying meaning of the lyrics.
This song can make me cry. If I ever need to act or cry, I just need to listening to her song. It's quite intense. JiaJia- Tian Kong
I feel pathetic for crying on such day.
This song can make me cry. If I ever need to act or cry, I just need to listening to her song. It's quite intense. JiaJia- Tian Kong
I feel pathetic for crying on such day.
Wattenstaafjes vs Oorlepel
Het is een ritueel geworden na het haren wassen de doos met wattenstaafje te voorschijn halen om de oren te droog en schoon te maken. Voor een hele lange tijd heb ik vastgehouden aan dit ritueel. Totdat ik oorlepels heb gevonden.
Mijn allereerste oorlepel is een metalen rugkrabber met aan het uiteinde de oorlepel die uitgedraaid wordt. Omdat het vrij nieuw is en de krabber een collectief goed is, heb ik het niet vaak gebruikt. Het was ook eng om een metaal staafje in mijn oorkanaal te steken.
Mijn eerste eigen oorlepel heb ik in een japans winkel gehaald. Het is een zwarte plastic oorlepel met aan de andere kant een soort schroef. Schoonmaken is simpel, kokend water erover heen en afvegen. Omdat ik geen wattenstaafjes meer gebruik heb ik mijn persoonlijke stash bij het collectief gelegd.
Wat ik eerst verkeerd deed: de wattenstaafje in mijn oorkanaal steken hoort niet. Op de verpakking staat ook duidelijk dat het voor uitwendig gebruik is. Dus de oorschelp schoonmaken met een wattenstaafje is correct.
Toch heb ik nog een gehaald, een metalen oorlepel omdat ik de zwarte kwijt was. Zo'n oorlepel is verslavend. Ik maak mijn oren nu vaker schoon en lepel dan ook echt oorsmeer uit. Best een afschuwelijk beeld voor de eerste keer. Maar het went en het schone gevoel achteraf is zalig. De oorlepel gaat nu ook mee als ik ergens overnacht of op vakantie ga. Een oorlepel neemt minder plek in beslag dan een doos wattenstaafjes.
Naar mijn mening is de oorlepel de winnaar. Schone oren met behulp van een herbruikbare item. Wattenstaafjes zijn na gebruik niet herbruikbaar en gaan regelrecht de prullenbak in. De oorlepel is hygienisch en milieuvriendelijk in één.
Mijn allereerste oorlepel is een metalen rugkrabber met aan het uiteinde de oorlepel die uitgedraaid wordt. Omdat het vrij nieuw is en de krabber een collectief goed is, heb ik het niet vaak gebruikt. Het was ook eng om een metaal staafje in mijn oorkanaal te steken.
Mijn eerste eigen oorlepel heb ik in een japans winkel gehaald. Het is een zwarte plastic oorlepel met aan de andere kant een soort schroef. Schoonmaken is simpel, kokend water erover heen en afvegen. Omdat ik geen wattenstaafjes meer gebruik heb ik mijn persoonlijke stash bij het collectief gelegd.
Wat ik eerst verkeerd deed: de wattenstaafje in mijn oorkanaal steken hoort niet. Op de verpakking staat ook duidelijk dat het voor uitwendig gebruik is. Dus de oorschelp schoonmaken met een wattenstaafje is correct.
Toch heb ik nog een gehaald, een metalen oorlepel omdat ik de zwarte kwijt was. Zo'n oorlepel is verslavend. Ik maak mijn oren nu vaker schoon en lepel dan ook echt oorsmeer uit. Best een afschuwelijk beeld voor de eerste keer. Maar het went en het schone gevoel achteraf is zalig. De oorlepel gaat nu ook mee als ik ergens overnacht of op vakantie ga. Een oorlepel neemt minder plek in beslag dan een doos wattenstaafjes.
Naar mijn mening is de oorlepel de winnaar. Schone oren met behulp van een herbruikbare item. Wattenstaafjes zijn na gebruik niet herbruikbaar en gaan regelrecht de prullenbak in. De oorlepel is hygienisch en milieuvriendelijk in één.
zaterdag 15 februari 2014
Afval per Kilo
Deze week heb ik bericht ontvangen dat de kliko's vervangen worden door nieuwe met chip geimplanteerd. Het zal me niet verbazen dat de regering zelfs wilt weten wat we in onze prullenbak gooien. In de eerste instantie blijkt het wisselen van een nieuw container goed nieuws. Niets is minder waar.
Allereerst is het niet groen om iets te vervangen dat goed werkt. Wat is er mis met de kliko's. Eigenlijk helemaal niks, alleen zit er geen chip in. Die chip is zo essentieel, want hierdoor kan er per woning nagekeken worden hoeveel afval ze produceren. Zo kan de afvalkosten per woning varieren, de ene gezin is het andere niet. Oftewel de vervuiler betaald.
Alleen zitten er nogal steken en haken los? Hoe kan er met behulp van een chip afval gewogen worden. Het is heel simpel. De afvalwagen heeft een weegschaal. Elke keer als de kliko geleegd wordt, wordt het gewicht gewogen, want het gewicht toe. De chip geeft aan welk woning bij die kliko hoort. Zo kan er berekend worden hoeveel afval een bepaalde gezin produceert.
Het kan zelfs nog erger, camera's in de afvalwagen. Afschuwelijk als ik er nu aan denk maar het is realistisch. Ze kunnen zelfs vastleggen wat we weggooien. De afval die we maken is een weerspiegeling van ons zelf. Door andermans afval te bekijken kun je de waarde en normen van iemand ontdekken. Vreselijk maar mogelijk en legaal als ik het goed herriner.
Er zijn betere manieren om afval te scheiden en deze vervuilingskosten toe te kennen aan de vervuiler. In Korea worden alleen speciale zakken opgehaald. Deze moeten ze verplicht gebruiken als ze de afval weg willen doen. Eigenlijk is dat slim. Nederlanders moeten eerst betalen voor een afvalzak en daarna ook de afvalkosten, dat is dubbelzinnig.
In Japan zijn er zelfs verschillende dagen in een week waar verschillende afval opgehaald wordt. Zo moeten zij ook in een doorzichtige plastic tas hun afval afleveren in een verzamelpunt in de wijk. Hier betalen de vervuiler gewoon een extra plastic vuilniszak.
Ik durf bijna te wedden dat binnen 10 jaar de afval per kilo wordt afgerekend met eventueel een vaste kostprijs (voor de dienstverlening) die in rekening wordt gebracht .
Other Blog
As you may know or not, I also have another blog called SelectedMedia. I started that project at the same time as minimalismlifestyle but neglected that blog. I've ready the first post on that blog and I understand why it became like that.
At the time I wanted SelectedMedia to become a blog for easy access for torrents or other things. I wanted to write about series that aired. The timing was terrible for it was the mid-summer period, a lot of my favorite programs didn't air.
So perhaps I should put some effort in SelectedMedia to help others. For I have years of experience in searching the way to find my favorite series. What I dislike from all those sites we're the log in procedures.
You have to be logged in to view stuff. I don't like that. I just want to grab the things I want without being a member of any sites. If you know Mandarin like I do, you have easy access to any Asian program.
Of course there are amazing torrent sites but they rarely put Asian series on it. So in the near future, I hope that SelectedMedia becomes a portal for all kinds of people to watch, hear and experience what I have enjoyed for years.
At the time I wanted SelectedMedia to become a blog for easy access for torrents or other things. I wanted to write about series that aired. The timing was terrible for it was the mid-summer period, a lot of my favorite programs didn't air.
So perhaps I should put some effort in SelectedMedia to help others. For I have years of experience in searching the way to find my favorite series. What I dislike from all those sites we're the log in procedures.
You have to be logged in to view stuff. I don't like that. I just want to grab the things I want without being a member of any sites. If you know Mandarin like I do, you have easy access to any Asian program.
Of course there are amazing torrent sites but they rarely put Asian series on it. So in the near future, I hope that SelectedMedia becomes a portal for all kinds of people to watch, hear and experience what I have enjoyed for years.
vrijdag 14 februari 2014
Net Gepasseerd
Mijn 100ste bericht was net online gezet. Ik kijk er met trots op terug. In een halfjaar tijd heb ik 100 stukjes geschreven die mijn gevoelens transformeerde in schrift. Hoewel ik vaker geprobeerd heb een dagboek bij te houden is dat vaak mislukt. Gelukkig is een blog makkelijker te onderhouden.
Handgeschreven berichten wou ik eerst schrijven, dan scannen en online zetten. Dat was mijn eerste intentie maar het kost veel te veel tijd. Een handschrift zegt soms veel meer over een persoon dan wat er geschreven wordt. Maar dat is een ander verhaal.
Ik voel echt dubieus. Het is alsof ik een doel bereikt heb en leeg voel. Ik moet nu wel alle berichten herlezen op fouten en typfouten. Toen ik 50 berichten had geschreven, heb ik besloten om alles nog eens na te kijken wanneer dat aantal verdubbeld is.
Nu is de tijd aangebroken en ik zal elke dag 10 berichten herlezen en verbeteren. Ik zal een week zoet zijn met mijn gekriebel online. Ik wil hierbij iedereen bedanken die mij blog hebben gelezen en een fijne Valentijn toe wensen.
Liefst,
Handgeschreven berichten wou ik eerst schrijven, dan scannen en online zetten. Dat was mijn eerste intentie maar het kost veel te veel tijd. Een handschrift zegt soms veel meer over een persoon dan wat er geschreven wordt. Maar dat is een ander verhaal.
Ik voel echt dubieus. Het is alsof ik een doel bereikt heb en leeg voel. Ik moet nu wel alle berichten herlezen op fouten en typfouten. Toen ik 50 berichten had geschreven, heb ik besloten om alles nog eens na te kijken wanneer dat aantal verdubbeld is.
Nu is de tijd aangebroken en ik zal elke dag 10 berichten herlezen en verbeteren. Ik zal een week zoet zijn met mijn gekriebel online. Ik wil hierbij iedereen bedanken die mij blog hebben gelezen en een fijne Valentijn toe wensen.
Liefst,
Valentine & 100th post
Happy Valentine to all of you. No matter if your single or in a relationship. I hope you will cherish today not only as lovers but also as human. Even thought Valentine is really commercial, if people need to celebrate loving each other it just means we all have a great heart. The majority is capable of loving and gathering all their love to express on this special day.
Few years ago, I wouldn't be able to write this. I know that Valentine is made into this special day by companies to get business and add revenue after Christmas & New Year. I still find the prices for roses, chocolate and restaurant reservation too expensive. Loving somebody doesn't have a price. When there is a connection, a click between two, they are blessed. It's not only for lovers but also for friends that cherish their relationship.
Being capable to change my opinion on something like that means I have grown. There are more ways to look at things. Growing means learning that I'm also capable of changing. Hereby I want to thank all of those I love for being with me when I needed you.
I'll spend Valentine by indulging myself in cake and chocolate. I'll buy that special piece of cake that I want. Tonight, I'll think of opening a bottle of wine, relax and enjoying the loving atmosphere.
Accidentally this is also my 100th post. I didn't plan this. Reaching this magical number for the hardcore minimalist is flabbergasting. There were ups and downs in every life and I am blessed to be able to write this down and share it with you. The last half year was really hard, difficult and inspiring to think of an easier lifestyle and to write it down.
Because of this special moment, I read my first post. I started off with a few lines as my first post. Bizarre that I am now capable of writing so much on a day.
Again thank you for enduring all those (non)sense I've written.
Few years ago, I wouldn't be able to write this. I know that Valentine is made into this special day by companies to get business and add revenue after Christmas & New Year. I still find the prices for roses, chocolate and restaurant reservation too expensive. Loving somebody doesn't have a price. When there is a connection, a click between two, they are blessed. It's not only for lovers but also for friends that cherish their relationship.
Being capable to change my opinion on something like that means I have grown. There are more ways to look at things. Growing means learning that I'm also capable of changing. Hereby I want to thank all of those I love for being with me when I needed you.
I'll spend Valentine by indulging myself in cake and chocolate. I'll buy that special piece of cake that I want. Tonight, I'll think of opening a bottle of wine, relax and enjoying the loving atmosphere.
Accidentally this is also my 100th post. I didn't plan this. Reaching this magical number for the hardcore minimalist is flabbergasting. There were ups and downs in every life and I am blessed to be able to write this down and share it with you. The last half year was really hard, difficult and inspiring to think of an easier lifestyle and to write it down.
Because of this special moment, I read my first post. I started off with a few lines as my first post. Bizarre that I am now capable of writing so much on a day.
Again thank you for enduring all those (non)sense I've written.
donderdag 13 februari 2014
Things I dislike
Reading my own post it looks like I enjoy cleaning up. The thing is, I do like to live in a clean environment. I don't want to trip when taking a step in the house. I love the fact that my books are neatly arranged. Sometimes when I am in a really bad mood, I use cleaning as an way to vent of my anger. Serious, my window hasn't been that clean after a spurt of anger rubbing on it.
Also in an rage I am able to throw a lot more stuff away. Especially other people stuff. Like they let it lay around constantly and I have reminded them countless times, it's time to trow it away. But there are things I hate to clean up.
I hate to clean my facial steamer but that has to be clean. So every now and then I have to put some vinegar in it and boil to get rid of the water stain. The stench that comes out of it is unbearable. The same thing goes for the water boiler and thermos flask. The smell and I have to wait for it. I can't just scrub it clean.
I dislike vacuuming. Not because the thing is to heavy, because our home layout is a bit rubbish. My own room has nothing laying around on the floor. Cause it's something I decided on. So vacuuming my own room is no problem. But the other rooms are just a big no! no! for I don't want to pick up others stuff.
As an big egoistic person that I am, I dislike doing other peoples chores. Cause, I just don't like it. I have to fulfill my own duties as should they. And that's about it. I'm sure I dislike more thing but I can't find them right now. It just means that I feel quite content right now. Or else this post would take up more space than this.
Laatste Kans
Het is februari en dat betekent dat de échte sale periode zijn einde nadert. De hoogste kortingen zijn nu te vinden maar liggen verborgen in een onaantrekkelijke rek ver binnen de winkels. Het is een truc om klanten de winkels in te lokken en meteen de nieuwe en dure collecties te showen.
In januari heb ik meer dan €40,- uitgegeven. Twee dekbedovertrek bij de Kruidvat voor €9,- per stuk. Mijn twee oude dekbedovertrek is gescheurd dus gebruik ik nu de reserve. Dat houdt niet in dat ik een nieuwe nodig heb. Omdat het in de aanbieding was en mijn moeder erop aandrong een nieuwe te halen, heb ik het toch gekocht. Daarnaast heb ik ook een waterkoker moeten kopen omdat de vorige kapot is gegaan. Ook bij de drogist een gehaald voor €15,-
Al deze benodigdheden maakt dat de teller op 33 staat. Verder heb ik een rugbandage gehaald bij de Lidl die voor €7,- over de toonbank ging, het bedrag dat ik vorige maand besteedt heb is meer dan normaal.
Maar deze maand is het moeilijker om de leuke en juiste koopjes te vinden. Want de alle gebruikelijke maten zijn vaak uitverkocht. Het is dan belangrijk om de kleren goed te passen. Let op de ruil voorwaarden en kapotte kledingstukken. Want mocht je geen tijd hebben om de kleding te passen vanwege de drukte reken gewoon af en breng het terug indien deze niet passen of toch niet in de smaak valt. Vergeet nooit de bon terug te vragen.
Hoe denk jij dat ik alle bedragen onthou. Simpel, al deze kassabonnen liggen gewoon bij mij. Wat ik nog wil halen en kijken of het nog in de aanbieding is een scanner. Verder hoef ik niks als ik het een twee drie moet zeggen.
Ik probeer alleen niet de koopjes mijn te verlijden tot een miskoop. I keep my fingers crossed.
In januari heb ik meer dan €40,- uitgegeven. Twee dekbedovertrek bij de Kruidvat voor €9,- per stuk. Mijn twee oude dekbedovertrek is gescheurd dus gebruik ik nu de reserve. Dat houdt niet in dat ik een nieuwe nodig heb. Omdat het in de aanbieding was en mijn moeder erop aandrong een nieuwe te halen, heb ik het toch gekocht. Daarnaast heb ik ook een waterkoker moeten kopen omdat de vorige kapot is gegaan. Ook bij de drogist een gehaald voor €15,-
Al deze benodigdheden maakt dat de teller op 33 staat. Verder heb ik een rugbandage gehaald bij de Lidl die voor €7,- over de toonbank ging, het bedrag dat ik vorige maand besteedt heb is meer dan normaal.
Maar deze maand is het moeilijker om de leuke en juiste koopjes te vinden. Want de alle gebruikelijke maten zijn vaak uitverkocht. Het is dan belangrijk om de kleren goed te passen. Let op de ruil voorwaarden en kapotte kledingstukken. Want mocht je geen tijd hebben om de kleding te passen vanwege de drukte reken gewoon af en breng het terug indien deze niet passen of toch niet in de smaak valt. Vergeet nooit de bon terug te vragen.
Hoe denk jij dat ik alle bedragen onthou. Simpel, al deze kassabonnen liggen gewoon bij mij. Wat ik nog wil halen en kijken of het nog in de aanbieding is een scanner. Verder hoef ik niks als ik het een twee drie moet zeggen.
Ik probeer alleen niet de koopjes mijn te verlijden tot een miskoop. I keep my fingers crossed.
woensdag 12 februari 2014
Kopen
Alles verslijt wel na veelvuldig gebruik. Zo ook de snijplank die ik gebruik. Thuis gebruiken wij houten snijplanken om op te snijden. Eerlijk gezegd hadden we een set gekocht met drie kleine ronde plankjes. Een is voor de groente, ander vlees en de laatse brood. Maar daar doe ik niet aan. Ik weet dat er bacterien blijven zitten maar ik eet thuis geen halfgaar stukje vlees. Daarnaast snij ik de groente eerst voordat de vlees erop komt te liggen. Ook was ik dat plankje altijd af met sop en heet water.
Na twee vesleten plankjes, begint de laatse ook scheuren te tonen. Tijd om een nieuwe te vinden om het te vervangen. Omdat het toch om eten gaat en ik het belangrijk vindt dat er niet al te veel geks ermee is gedaan, koop ik nieuw ipv naar de kringloopwinkel te gaan.
De eisen:
Klein (compact), licht in gewicht en hout. Budget voor een nieuw snijplank €5,-.
De winkels die ik bezocht voor de aankoop van dit product zijn: Wibra, Action, Zeeman, Kruidvat, Blokker, Big Bazar, Xenos, Euroland & So Low. Ik heb al deze genoemde winkels al bezocht op de Xenos, Euroland en So Low na. Vandaag deze winkels bezoeken en hopen dat er een houten snijplank is die aan deze eisen voldoet. Anders moet ik iets anders bedenken.
Door gericht te zoeken heb ik in geen een van de winkels die ik bezocht heb spullen gekocht die ik niet nodig heb. Hoe vaak zie je iemand iets kopen omdat ze het zien liggen (de impuls aankopen). Juist, ga met een vriend of groep mensen met een volle beurs op stap en ze kopen geheid iets omdat ze het zien liggen.
Vandaag ben ik zelf thuisgekomen met alleen een houten snijplank van So Low. Wat blijkt dat de plank niet helemaal egaal is. Er is een stukje van de plank eraf. Morgen weer na de winkel om of wel te wisselen of terug te brengen.
Na twee vesleten plankjes, begint de laatse ook scheuren te tonen. Tijd om een nieuwe te vinden om het te vervangen. Omdat het toch om eten gaat en ik het belangrijk vindt dat er niet al te veel geks ermee is gedaan, koop ik nieuw ipv naar de kringloopwinkel te gaan.
De eisen:
Klein (compact), licht in gewicht en hout. Budget voor een nieuw snijplank €5,-.
De winkels die ik bezocht voor de aankoop van dit product zijn: Wibra, Action, Zeeman, Kruidvat, Blokker, Big Bazar, Xenos, Euroland & So Low. Ik heb al deze genoemde winkels al bezocht op de Xenos, Euroland en So Low na. Vandaag deze winkels bezoeken en hopen dat er een houten snijplank is die aan deze eisen voldoet. Anders moet ik iets anders bedenken.
Door gericht te zoeken heb ik in geen een van de winkels die ik bezocht heb spullen gekocht die ik niet nodig heb. Hoe vaak zie je iemand iets kopen omdat ze het zien liggen (de impuls aankopen). Juist, ga met een vriend of groep mensen met een volle beurs op stap en ze kopen geheid iets omdat ze het zien liggen.
Vandaag ben ik zelf thuisgekomen met alleen een houten snijplank van So Low. Wat blijkt dat de plank niet helemaal egaal is. Er is een stukje van de plank eraf. Morgen weer na de winkel om of wel te wisselen of terug te brengen.
Great Weather
I'm so fortunate, today the sun is out and almost no cloud to obstruct the sun from shining down on me. I love the feeling of the sun on my skin. Wait, I think I'm going to put some sunscreen on. Lately my skin is a bit dry from the radiator and I didn't put teatree oil on it. I have to protect it.
Today is going to be a bit hectic for I have to look for a new cutting board and do groceries. I have a 'to go place' for almost everything. I buy milk and cheese at one store but never my whole groceries list. Some items are cheaper in another store. So throughout the week I visit 4 to 5 supermarkets. Yes, it depends on the promotions they have and how fast we go through the regular necessities.
No rain means cycling to different stores and buying the things I need and off to the other. These days are a bit tough but with a bottle of water and some sweets, I'll manage.
Today is going to be a bit hectic for I have to look for a new cutting board and do groceries. I have a 'to go place' for almost everything. I buy milk and cheese at one store but never my whole groceries list. Some items are cheaper in another store. So throughout the week I visit 4 to 5 supermarkets. Yes, it depends on the promotions they have and how fast we go through the regular necessities.
No rain means cycling to different stores and buying the things I need and off to the other. These days are a bit tough but with a bottle of water and some sweets, I'll manage.
dinsdag 11 februari 2014
Hergebruik en meer
Iets dat iedereen wel heeft zijn mokken, bekers en glazen. Na een lange periode wordt het soms wel tijd om deze te vervangen. De set is niet compleet of de plaatjes erop zijn vaag geworden door de vaat. Of verzin zelf maar iets om deze alinea vol te proppen. Alle redenen om het te vervangen.
Ik zelf heb een oude beker met Tom&Jerry erop, gekregen bij een promotie van Dixan waspoeder. Al meer dan een decennia oud. Deze heb ik gebruikt om uit te drinken maar de afbeeldingen beginnen te vervagen door het wassen. Ik vind het erg jammer als de gehele afbeelding wordt afgewassen, dus gebruik ik een ander mok.
De Tom&Jerry is toch iets speciaals en ik wil deze niet in de kast laten liggen om stof op te vangen. Ik gebruik deze nu als een pennenhouder. Mijn meest gebruikte pennen zitten in deze lieve beker. Het blijkt dat veel mensen dezelfde doen. Waarom niet.
Wat ik nu vaak gebruik zijn de verpakkingen die ik mee krijg. Zo gebruik ik de sinaasappelnetjes als een zak voor de verzameling plastic tassen. De plastic bakjes waar tomaten, huzarensalade of bessen zitten worden gebruikt als een kast organiseren. Het kost mij helemaal niks extra behalve de voedsel kopen die ik nodig hebben.
Dopjes gebruik ik ook vaak. Zo zit mijn electrische opzettandenborstel in een dop van de douchgel van het melkmeisje. Ja, het is zo slim. Voorheen lag het in een veel te grote plastic beker. Deze "gratis" container is stevig en neemt niet veel plek in beslag.
Dozen die als cadeauverpakking dienen gebruik ik ook. Zo gebruik ik de ene helft van een doos als speelgoeddoos voor mijn neefje. De ander gedeelte gebruik ik om mijn kast netjes te organiseren. De cadeau die in de doos zat heb ik ingepakt met gratis cadeaupapier van de AH of de Kruidvat.
Buiten de standaard denken is zo leuk. Gebruik spullen voor een totaal ander doel dan waarvoor het is uitgevonden.
Ik zelf heb een oude beker met Tom&Jerry erop, gekregen bij een promotie van Dixan waspoeder. Al meer dan een decennia oud. Deze heb ik gebruikt om uit te drinken maar de afbeeldingen beginnen te vervagen door het wassen. Ik vind het erg jammer als de gehele afbeelding wordt afgewassen, dus gebruik ik een ander mok.
De Tom&Jerry is toch iets speciaals en ik wil deze niet in de kast laten liggen om stof op te vangen. Ik gebruik deze nu als een pennenhouder. Mijn meest gebruikte pennen zitten in deze lieve beker. Het blijkt dat veel mensen dezelfde doen. Waarom niet.
Wat ik nu vaak gebruik zijn de verpakkingen die ik mee krijg. Zo gebruik ik de sinaasappelnetjes als een zak voor de verzameling plastic tassen. De plastic bakjes waar tomaten, huzarensalade of bessen zitten worden gebruikt als een kast organiseren. Het kost mij helemaal niks extra behalve de voedsel kopen die ik nodig hebben.
Dopjes gebruik ik ook vaak. Zo zit mijn electrische opzettandenborstel in een dop van de douchgel van het melkmeisje. Ja, het is zo slim. Voorheen lag het in een veel te grote plastic beker. Deze "gratis" container is stevig en neemt niet veel plek in beslag.
Dozen die als cadeauverpakking dienen gebruik ik ook. Zo gebruik ik de ene helft van een doos als speelgoeddoos voor mijn neefje. De ander gedeelte gebruik ik om mijn kast netjes te organiseren. De cadeau die in de doos zat heb ik ingepakt met gratis cadeaupapier van de AH of de Kruidvat.
Buiten de standaard denken is zo leuk. Gebruik spullen voor een totaal ander doel dan waarvoor het is uitgevonden.
New Years Resolution
We are already in February but for fun I made this entry on 2013-12-31 and wrote down my new year resolution.
Being happy with the things you need instead of the things you have!
It's a bit strange when reading it. This resolution helped me in getting rid of some books that I have laying around. I went to the bookstore and sold them for a few bucks but the thing is I don't need it anymore.With it, I also looked at the list 'Things I want' and crossed out cups/bowls and the citrus press. I already have a hand citrus press and I learned to love that again. There are still enough cups and bowls so I don't need to have new ones.
A lot of times I'm happy with the things I want to have. It's so ridiculous cause it's the things that I need that plays an important role in my live.
The thing I need in the bathroom are my slippers. As you already know they are awesome with a lot of holes. When the tiles get wet it's really slippery and as we don't have a bath math anywhere, the slippers are essentials.
I looked in the bathroom and found that the most essential things are the slipper, face towel, toothbrush, toothpaste, scrub cloth and shampoo. I never really appreciate those stuff, but without it I would certainly get mad for it just not being there.
I think my resolution makes me learn to appreciate the normal things. Cause normally, I wouldn't care about my toothpaste or anything in my bathroom, cause I already have it and it's nothing special. This resolution thought me how to be grateful of what I have around me and actually need.
By realizing that the essentials are what I need, I already have discardge a small batch of my books. Because thing I don't need, I don't need to own. Slowly but efficiently this years resolution helps me in getting rid of excess stuff.
Being happy with the things you need instead of the things you have!
It's a bit strange when reading it. This resolution helped me in getting rid of some books that I have laying around. I went to the bookstore and sold them for a few bucks but the thing is I don't need it anymore.With it, I also looked at the list 'Things I want' and crossed out cups/bowls and the citrus press. I already have a hand citrus press and I learned to love that again. There are still enough cups and bowls so I don't need to have new ones.
A lot of times I'm happy with the things I want to have. It's so ridiculous cause it's the things that I need that plays an important role in my live.
The thing I need in the bathroom are my slippers. As you already know they are awesome with a lot of holes. When the tiles get wet it's really slippery and as we don't have a bath math anywhere, the slippers are essentials.
I looked in the bathroom and found that the most essential things are the slipper, face towel, toothbrush, toothpaste, scrub cloth and shampoo. I never really appreciate those stuff, but without it I would certainly get mad for it just not being there.
I think my resolution makes me learn to appreciate the normal things. Cause normally, I wouldn't care about my toothpaste or anything in my bathroom, cause I already have it and it's nothing special. This resolution thought me how to be grateful of what I have around me and actually need.
By realizing that the essentials are what I need, I already have discardge a small batch of my books. Because thing I don't need, I don't need to own. Slowly but efficiently this years resolution helps me in getting rid of excess stuff.
maandag 10 februari 2014
Stop Hurting Yourself
I think every woman has this problem, their bag. If it's a schoolbag or everyday bag, it's too heavy. A lot of people say that their bag is a reflection yourself. For fun I watched a few Youtube video's the "what's in my bag". TERRIBLE. That's the word that comes to mind. Carrying a bag of stuff with you all the time that you don't need.
I'll be honest, I don't use make up so I don't have a makeup bag that takes too much space. The only thing I take with me is a lipbalm, a eye-roll refresher thingy and cream for hands and face. Don't get me started with haircare. I only brush or comb my hair twice a day, in the morning and before going to bed. If I don't stay overnight somewhere I don't take my comb with me. What I do take with me are hair elastics cause when eating I like to indulge myself in the food and not caring about eating my own hair. The most common thing in the bag is a package of paper tissue and as any other blogger has, a notebook and pen.
All that stuff don't weight one kilogram. When I go shopping or spotting for great deals, I do take a bottle of water with me. I used to took the half liter bottle but I shifted to the 33 cl bottles for a good reason. The weight is almost cut in half and doesn't take much space in my bag. You already know the phrase 'going Dutch', well the thing is that in the majority of the places normal people visit, you have to pay for going to the toilet. So cutting down on water outdoors prevent my urge for spending €0,50 to visit the loo. And for stilling hunger or getting my sugar level up, I got an empty Sminth box and fill it with candy that I have at home. It's clean and easy, I don't have to buy that expensive single packet of candy outdoors and carry that with me.
The thing that takes so much space before I thought small. My wallet, that huge bulk that I carried with me. Shrunk into a handheld money pouch, big enough to put my ID, bank card and the customers card from the most frequented shops.
I used to put sanitory towel and tapmons in every bag because I never know when I or someone else needed it. Well, it's nice thinking that I can help another lady in distress when they forgot their stuff. But putting it in every bag that I have is a bit crazy. So I use those tin cases that they give as a promotion and put two sanitory towel in it. I only put the tin cases in my bag around the time I menstruate. And for those lady in distress, they have to learn to take care of themselves. A bit egoistic, I think it's pretty normal to take care of yourself.
The thing about women is, they tend to care about others and bringing a load of stuff for just in case. The thing about that is very noble but stupid. By doing that, others around you won't learn to be responsible for themselves and your body has to carry a load of excess stuff. It's really bad for your posture and your shoulders when you take so much with you.
So just stop, stop hurting yourself.
I'll be honest, I don't use make up so I don't have a makeup bag that takes too much space. The only thing I take with me is a lipbalm, a eye-roll refresher thingy and cream for hands and face. Don't get me started with haircare. I only brush or comb my hair twice a day, in the morning and before going to bed. If I don't stay overnight somewhere I don't take my comb with me. What I do take with me are hair elastics cause when eating I like to indulge myself in the food and not caring about eating my own hair. The most common thing in the bag is a package of paper tissue and as any other blogger has, a notebook and pen.
All that stuff don't weight one kilogram. When I go shopping or spotting for great deals, I do take a bottle of water with me. I used to took the half liter bottle but I shifted to the 33 cl bottles for a good reason. The weight is almost cut in half and doesn't take much space in my bag. You already know the phrase 'going Dutch', well the thing is that in the majority of the places normal people visit, you have to pay for going to the toilet. So cutting down on water outdoors prevent my urge for spending €0,50 to visit the loo. And for stilling hunger or getting my sugar level up, I got an empty Sminth box and fill it with candy that I have at home. It's clean and easy, I don't have to buy that expensive single packet of candy outdoors and carry that with me.
The thing that takes so much space before I thought small. My wallet, that huge bulk that I carried with me. Shrunk into a handheld money pouch, big enough to put my ID, bank card and the customers card from the most frequented shops.
I used to put sanitory towel and tapmons in every bag because I never know when I or someone else needed it. Well, it's nice thinking that I can help another lady in distress when they forgot their stuff. But putting it in every bag that I have is a bit crazy. So I use those tin cases that they give as a promotion and put two sanitory towel in it. I only put the tin cases in my bag around the time I menstruate. And for those lady in distress, they have to learn to take care of themselves. A bit egoistic, I think it's pretty normal to take care of yourself.
The thing about women is, they tend to care about others and bringing a load of stuff for just in case. The thing about that is very noble but stupid. By doing that, others around you won't learn to be responsible for themselves and your body has to carry a load of excess stuff. It's really bad for your posture and your shoulders when you take so much with you.
So just stop, stop hurting yourself.
Doosjes + Opbergplekken = Geen Minimalistische Leven (deel 3)
Hoewel ik spullen weggedaan heb begon het langzamerhand toch weer drukker te worden. De containers onder mijn bed begonnen vol te worden en de spullen die ik verzameld had per catergorie zitten toch allemaal ergens in een doos op de kamer. Het declutteren zorgde ervoor dat er ergens weer een open opbergplekje onstond. De plek om weer van alles en nog wat erop/erin te gooien.
Ik leefde nog steeds niet als een minimalist. Mijn doel was om zo min mogelijk rotzooi te hebben en niet urenlang zoeken na wat ik nodig heb. Destijds had ik een video gezien over overconsumptie. De werking van de consumentenmarkt en marketing. Tijdens het kijken na de video begon ik in mijn gedachten lijntjes trekken. Waarom en wat consumeer ik. Ik consumeer om een leegte op te vullen, dat ben ik continue aan het doen. Een leegte opvullen.
Het was eng om naar mezelf te kijken en een leegte te zien. Alleen wiste ik niet dat leegte ook een optie was. Misschien heeft het met opvoeding te maken maar leeg wordt vaak gezien als negatief en vol als positief. 'de glas is half vol of de glas is half leef' wordt vaak gebruikt om te zien of iemand pessimistisch of optimistisch is.
Leeg, betekent niet minder plezier of vreugde. Nee, ik was niet volwassene genoeg om te zien dat plezier en vreugde een keuze is die ik maak. De leegte die ik had, had ik gecreëerd door mezelf te negeren en mezelf als positief neer te zetten. Terugkijkend, was ik dom of is bang een beter omschrijving.
Om de leegte niet te vullen heb ik langzamerhand doosjes en opberplekken vermindert. De gelabelde plekken opbergplekken werden leefruimtes, ruimte om te leven. Van enkele dozen met knutselspullen heb ik al afscheid van genomen.
De doosjes en opberplekken leidde ertoe dat ik de spullen wil houden. Ik weet nu dat doosjes en opbergplekken eigenlijk heel gevaarlijk zijn. En de leegte dat bij het verwijderen van spullen naar boven komt spelen, heb ik leren te omarmen. Leegte heeft nu een positieve effect om iets te bereiken dat niet tastbaar is.
zondag 9 februari 2014
Things I Count
It's really what the "real" minimalist person does, counting their possessions. Making a list with all their belongings and hoping it'll be exactly 100. Now, I am not really mocking the hardcore minimalist but it's not realistic for everyone.
The value of being a minimalist is being able to live life to the simplest. As I am not an American, who is uber influenced by the commercials and the excess lifestyle that the country promotes. I find that the their culture is a bit more aggressive in every aspect. Like there is no middle way, an alternative.
But there are things that I count. I find languages very interesting. I count the languages that I can speak and understand. For example I can speak and understand five languages, which means I can make a conversation with someone without relaying on a dictionary. But in addition I can understand two more languages which is pretty cool.
Another thing I count is the places I have been. I've counted the places that I once visited and there are quite some. Too much to write down and a too much of a hassle. Aboard and overseas, airplanes, cars and trains. The memories of those trips are uncountable.
My bag addiction has been counted before cause it took too much space in my closet. The thing I also counted before are my shoes. I have less than 10 pair.
With just my bags and shoes I reach 50 with ease. So I think, I won't become a real hardcore minimalist. Because what counts for me is living live too the fullest without unnecessarily stuff.
The value of being a minimalist is being able to live life to the simplest. As I am not an American, who is uber influenced by the commercials and the excess lifestyle that the country promotes. I find that the their culture is a bit more aggressive in every aspect. Like there is no middle way, an alternative.
But there are things that I count. I find languages very interesting. I count the languages that I can speak and understand. For example I can speak and understand five languages, which means I can make a conversation with someone without relaying on a dictionary. But in addition I can understand two more languages which is pretty cool.
Another thing I count is the places I have been. I've counted the places that I once visited and there are quite some. Too much to write down and a too much of a hassle. Aboard and overseas, airplanes, cars and trains. The memories of those trips are uncountable.
My bag addiction has been counted before cause it took too much space in my closet. The thing I also counted before are my shoes. I have less than 10 pair.
With just my bags and shoes I reach 50 with ease. So I think, I won't become a real hardcore minimalist. Because what counts for me is living live too the fullest without unnecessarily stuff.
Doosjes + Opbergplekken = Geen Minimalistische Leven (deel 2)
Na het organiseren kwam declutter in mijn leven. Ja, want na al het vinden van mijn spullen in die dozen realiseerde ik dat het te veel tijd kost. Allereerst kost het tijd om te sorteren en het goed op te bergen. En de toestroom van aankopen zorgde ervoor dat de doos weer te klein is. Dus de zoektocht na een grote doos begon.
Echt, alles past wel in mijn kamer alleen werd het erg druk. Daarnaast werd het een sleur om elke week de kamer af te stoffen. Dus na al het denken en tv kijken ben ik op declutter uitgekomen. Het is fantastisch spullen wegdoen die ik niet meer gebruik binnen een jaar. Het is makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik ben iemand die veel emotionele waarde aan mijn spullen hecht. Zo gaf ik bijna nooit geld uit aan bijzaken tenzij ik op vakantie ging. Want thuis had ik alhetgeen dat ik nodig achte. Alleen werd het erg moeilijk om tijdens de reis geen aankopen te doen als souvenir. Bergen sleutelhangers had ik verzameld van mijn vakantiebestemmingen. Hoewel het er niet veel waren, kocht ik soms een of twee tijdens de reis. Al die sleutelhangers bij elkaar zijn er tenminste wel 20.
Dan heb ik het nog niet over de kermis die ik als kind met volle vreugde bezocht. Omdat ik ook niet veel uit wou geven ruilde ik de punten die ik kreeg bij spellen in voor sleutelhangers en knuffels. Dat ging jaren zo.
Het declutteren heeft heel veel plek vrijgemaakt in mijn kast. Vooral papieren gingen met volle teugen de papiercontainer in. Enkele oude speelgoed uit de doos gehaald en weggedaan. De poppen die gewonnen zijn op de kermis gingen vrijgemakkelijk de kledingcontainer in. Ook T-shirts en te kleine kledingstukken zijn richting de container gegaan. Vooral T-shirt want het weer in Nederland laat mij niet toe om deze vaak te dragen.
Na het declutteren dat vaak gepaard gaat met organizing was de aanblik in mijn kamer weer netjes. Het ziet er goed uit. Natuurlijk heb ik niet alles weggedaan. Ik heb immers nog genoeg doosjes die ik heb gekocht of gevonden voor het organizing. In een van die dozen ligt mijn collectie sleutelhangers. Het rare is, ik heb maar één bos sleutel en gebruik maar één sleutelhanger. De rest ligt in de doos en dat is zonde. Dus met veel pijn in mijn hart heb ik mijn collectie uitgedund en gedoneerd aan kringloopwinkel.
Uiteindelijk is de collectie sleutelhangers zo uitgedund dat het allemaal in mijn hand past. Het is niet helemaal minimalisme maar ik zorg ervoor dat de collectie niet meer groter wordt dan het nu is.
Echt, alles past wel in mijn kamer alleen werd het erg druk. Daarnaast werd het een sleur om elke week de kamer af te stoffen. Dus na al het denken en tv kijken ben ik op declutter uitgekomen. Het is fantastisch spullen wegdoen die ik niet meer gebruik binnen een jaar. Het is makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik ben iemand die veel emotionele waarde aan mijn spullen hecht. Zo gaf ik bijna nooit geld uit aan bijzaken tenzij ik op vakantie ging. Want thuis had ik alhetgeen dat ik nodig achte. Alleen werd het erg moeilijk om tijdens de reis geen aankopen te doen als souvenir. Bergen sleutelhangers had ik verzameld van mijn vakantiebestemmingen. Hoewel het er niet veel waren, kocht ik soms een of twee tijdens de reis. Al die sleutelhangers bij elkaar zijn er tenminste wel 20.
Dan heb ik het nog niet over de kermis die ik als kind met volle vreugde bezocht. Omdat ik ook niet veel uit wou geven ruilde ik de punten die ik kreeg bij spellen in voor sleutelhangers en knuffels. Dat ging jaren zo.
Het declutteren heeft heel veel plek vrijgemaakt in mijn kast. Vooral papieren gingen met volle teugen de papiercontainer in. Enkele oude speelgoed uit de doos gehaald en weggedaan. De poppen die gewonnen zijn op de kermis gingen vrijgemakkelijk de kledingcontainer in. Ook T-shirts en te kleine kledingstukken zijn richting de container gegaan. Vooral T-shirt want het weer in Nederland laat mij niet toe om deze vaak te dragen.
Na het declutteren dat vaak gepaard gaat met organizing was de aanblik in mijn kamer weer netjes. Het ziet er goed uit. Natuurlijk heb ik niet alles weggedaan. Ik heb immers nog genoeg doosjes die ik heb gekocht of gevonden voor het organizing. In een van die dozen ligt mijn collectie sleutelhangers. Het rare is, ik heb maar één bos sleutel en gebruik maar één sleutelhanger. De rest ligt in de doos en dat is zonde. Dus met veel pijn in mijn hart heb ik mijn collectie uitgedund en gedoneerd aan kringloopwinkel.
Uiteindelijk is de collectie sleutelhangers zo uitgedund dat het allemaal in mijn hand past. Het is niet helemaal minimalisme maar ik zorg ervoor dat de collectie niet meer groter wordt dan het nu is.
zaterdag 8 februari 2014
Doosjes + Opbergplekken = Geen Minimalistische Leven (deel 1)
Voordat ik begon met minimalisme heb ik gedecluttered en georganiseerd. In die fases heb ik veel geleerd. Alle valkuilen en pluspunten heb ik meegemaakt. Ik kijk er nu naar terug met een ander optiek. Als eerst wou ik mijn spullen terugvinden in al mijn bezittingen wat resulteerde in organizing. Ik ben er vrij goed in geworden. Nog steeds weet ik wat ik waar moet vinden. Alleen kost het meer tijd omdat ik door meer spullen moet vinden. Want als een nieuw object het huis binnen dringt kan ik het toch houden omdat ik deze kan opbergen en terug kan vinden.
Al dat organizing betekent dat ik veel opbergruimtes moet hebben. Het klinkt leuk alle bezittingen binnen handbereik. Nooit meer urenlang zoeken naar het object dat je nodig hebt. Alleen hield ik mezelf voor de gek. Ik heb spullen die bij elkaar horen of in dezelfde categorie zitten bij elkaar neergezet in een doos of zak. Gemakkelijk zal het voor mij zijn als ik iets nodig heb wanneer ik bezig ben met een scheur repareren in mijn kleding. Even heel snel mijn overvolle naaidoos erbij pakken en repareren dacht ik. Was dat maar waar. Het zoeken naar een naald kost mij nogal wat tijd. Niet iedereen doet de naalden netjes terug in de naalddoosje. De juiste kleur draad moet ik vinden tussen al die losse knopen en ritsen. En, oh waar ligt mijn fijne schaar toch die door stof en draad kan knippen. Want de schaar past niet in de doosje.
Feit is dat alle spullen zijn gesorteerd en een bepaalde radius in het huis liggen. Zo kan ik met volste vertrouwen zeggen dat de naaidoos nooit in de badkamer, keuken, toilet en de schuur te vinden is. Wat overblijft zijn de slaapkamers, woonkamer, eetkamer en de zolder. Maar vergeet niet dat het dan verborgen kan zitten in een kast onder een hoop papieren.
Mijn fijne schaar wordt soms meegenomen omdat het nodig is voor iets anders, dan het repareren van een kledingstuk. Of iemand anders heeft het geleend zonder te vragen want ik ben zo georganiseerd dat andere weten waar mijn schaar ligt. De radius waar ik mijn schaar moet vinden wordt ineens groter en de zoektocht begint.
Uiteindelijk duurt het meer dan een uur voordat ik die pietluttige scheur heb gerepareerd. En dat dankzij mijn sorteer- en opbergmethodes. Om zulke zoektochten te vermijden heb ik van de mini Hertog ijsbakjes een mini-naaidoos ervan gemaakt. De meest voorkomende kleur in mijn kledingkast is donker getint en deze kleuren gaan in mijn mini-doosje. Met een set naalden die in een lege vulpotlodencontainer gaan. En een mini draad schaartje zodat ik meteen kan beginnen met repareren.
Naast de grote 10x10x10 fruit doosje dat fungeert als hoofdnaaidoos, heb ik twee kleine ijsbak als repareerset. Een ligt op mijn kamer en een op die van de mijn moeder. De grote ligt in de woonkamer in de kast voor iedereen toegankelijk.
Nu hoef ik niet meer te zoeken na mijn eigen set want deze ligt op mijn kamer echt binnen handbereik. Ik verspil geen tijd meer in het organiseren en zoeken van mijn spullen. Alle extra tijd die ik gewonnen heb zijn voor leukere dingen.
Al dat organizing betekent dat ik veel opbergruimtes moet hebben. Het klinkt leuk alle bezittingen binnen handbereik. Nooit meer urenlang zoeken naar het object dat je nodig hebt. Alleen hield ik mezelf voor de gek. Ik heb spullen die bij elkaar horen of in dezelfde categorie zitten bij elkaar neergezet in een doos of zak. Gemakkelijk zal het voor mij zijn als ik iets nodig heb wanneer ik bezig ben met een scheur repareren in mijn kleding. Even heel snel mijn overvolle naaidoos erbij pakken en repareren dacht ik. Was dat maar waar. Het zoeken naar een naald kost mij nogal wat tijd. Niet iedereen doet de naalden netjes terug in de naalddoosje. De juiste kleur draad moet ik vinden tussen al die losse knopen en ritsen. En, oh waar ligt mijn fijne schaar toch die door stof en draad kan knippen. Want de schaar past niet in de doosje.
Feit is dat alle spullen zijn gesorteerd en een bepaalde radius in het huis liggen. Zo kan ik met volste vertrouwen zeggen dat de naaidoos nooit in de badkamer, keuken, toilet en de schuur te vinden is. Wat overblijft zijn de slaapkamers, woonkamer, eetkamer en de zolder. Maar vergeet niet dat het dan verborgen kan zitten in een kast onder een hoop papieren.
Mijn fijne schaar wordt soms meegenomen omdat het nodig is voor iets anders, dan het repareren van een kledingstuk. Of iemand anders heeft het geleend zonder te vragen want ik ben zo georganiseerd dat andere weten waar mijn schaar ligt. De radius waar ik mijn schaar moet vinden wordt ineens groter en de zoektocht begint.
Uiteindelijk duurt het meer dan een uur voordat ik die pietluttige scheur heb gerepareerd. En dat dankzij mijn sorteer- en opbergmethodes. Om zulke zoektochten te vermijden heb ik van de mini Hertog ijsbakjes een mini-naaidoos ervan gemaakt. De meest voorkomende kleur in mijn kledingkast is donker getint en deze kleuren gaan in mijn mini-doosje. Met een set naalden die in een lege vulpotlodencontainer gaan. En een mini draad schaartje zodat ik meteen kan beginnen met repareren.
Naast de grote 10x10x10 fruit doosje dat fungeert als hoofdnaaidoos, heb ik twee kleine ijsbak als repareerset. Een ligt op mijn kamer en een op die van de mijn moeder. De grote ligt in de woonkamer in de kast voor iedereen toegankelijk.
Nu hoef ik niet meer te zoeken na mijn eigen set want deze ligt op mijn kamer echt binnen handbereik. Ik verspil geen tijd meer in het organiseren en zoeken van mijn spullen. Alle extra tijd die ik gewonnen heb zijn voor leukere dingen.
vrijdag 7 februari 2014
Leeg Houden!
Na al het opruimen zijn de meeste oppervlakte leeg. Elke keer nadat ik een restante doos heb opgeruimd of afstof wordt alles netjes op zijn plek gezet. Vaak resulteert dit tot lege oppervlakte boven op mijn kast. De eerste twee dagen lukt het gemakkelijk om deze ook echt leeg te houden maar na dag vier of vijf niet meer.
Hoe hou ik deze toch zo leeg mogelijk. Allereest, bekeek ik mijn eigen patronen. Op mijn slaapkamer heb ik naast mijn nachtkastje nog een boekenkast staan. Verder heb ik ook een L-kast hangen aan de muur deze is immers leeg.
Wat ik vaak doe is op de lege oppervlakte mijn kleren erop gooien. Het is een schande maar ik doe het nog vaak. Vooral op mijn boekenkast daar smijt ik de kleren er heel vaak op. Ik heb in mijn kamer een kapstok aan de muur met genoeg haken. Toch gooi ik kleding voor het gemak op de kast.
Er zijn vast redenen dat ik mijn kleren niet ophang. Allereest, gebruik ik kledinghangers. Iedereen weet dat deze zo lastig zijn. Om de vorm van kleding zo mooi te laten hoort het te hangen en niet opgefrommeld op mijn kast. Als het hangt kan het ook luchten en blijft het zo kreukvrij want wie draagt zijn kleding maar één dag. Punt is dat het soms moeilijk is om voor verschillende shirt een juiste klerenhanger te vinden.
Tweede punt is dat er plek vrij is om er kleding op te gooien. Wanneer het erop aankomt of als ik druk bezig ben en ik zie dat daar plek vrij is, leg ik het daar neer. Zoals ik het zie zijn er twee kanten waaraan er iets gedaan kan worden. De kledinghanger en de kast.
Voor mij is er een simple oplossing. Het ligt zo voor de hand. Zet gewoon iets op de kast zodat ik de kleding op de klerenhanger doe. Geen vrije plek betekent geen plek om kleding neer te leggen. En om het gemakklijk te maken voor het ophangen heb ik de kledinghanger voor mijn broeken uit de kast gehaald. Deze is met vilt bekleed en heeft meerdere lagen waaraan ik meer kan hangen dan een normale kledinghanger.
Ook doe ik mijn kleding er niet meer overheen zoals in de winkels. De shirts gaan over de kledinghanger en door de vilt valt het er niet af. Mijn Magic Eight Ball en een klein beeldje staan op de kast. Het neemt niet veel plek inbeslag en de kast ziet er niet druk uit. Simpel en gemakkelijk.
Hoe hou ik deze toch zo leeg mogelijk. Allereest, bekeek ik mijn eigen patronen. Op mijn slaapkamer heb ik naast mijn nachtkastje nog een boekenkast staan. Verder heb ik ook een L-kast hangen aan de muur deze is immers leeg.
Wat ik vaak doe is op de lege oppervlakte mijn kleren erop gooien. Het is een schande maar ik doe het nog vaak. Vooral op mijn boekenkast daar smijt ik de kleren er heel vaak op. Ik heb in mijn kamer een kapstok aan de muur met genoeg haken. Toch gooi ik kleding voor het gemak op de kast.
Er zijn vast redenen dat ik mijn kleren niet ophang. Allereest, gebruik ik kledinghangers. Iedereen weet dat deze zo lastig zijn. Om de vorm van kleding zo mooi te laten hoort het te hangen en niet opgefrommeld op mijn kast. Als het hangt kan het ook luchten en blijft het zo kreukvrij want wie draagt zijn kleding maar één dag. Punt is dat het soms moeilijk is om voor verschillende shirt een juiste klerenhanger te vinden.
Tweede punt is dat er plek vrij is om er kleding op te gooien. Wanneer het erop aankomt of als ik druk bezig ben en ik zie dat daar plek vrij is, leg ik het daar neer. Zoals ik het zie zijn er twee kanten waaraan er iets gedaan kan worden. De kledinghanger en de kast.
Voor mij is er een simple oplossing. Het ligt zo voor de hand. Zet gewoon iets op de kast zodat ik de kleding op de klerenhanger doe. Geen vrije plek betekent geen plek om kleding neer te leggen. En om het gemakklijk te maken voor het ophangen heb ik de kledinghanger voor mijn broeken uit de kast gehaald. Deze is met vilt bekleed en heeft meerdere lagen waaraan ik meer kan hangen dan een normale kledinghanger.
Ook doe ik mijn kleding er niet meer overheen zoals in de winkels. De shirts gaan over de kledinghanger en door de vilt valt het er niet af. Mijn Magic Eight Ball en een klein beeldje staan op de kast. Het neemt niet veel plek inbeslag en de kast ziet er niet druk uit. Simpel en gemakkelijk.
donderdag 6 februari 2014
Niet Zoeken maar Vinden
Het is weer een tijd gelden dat ik In het Nederlands heb geschreven. Ondertussen is het nu februari en is de winter ver te zoeken. Alhoewel, ik heb mijn muts en handschoenen binnen handbereik als ik na buiten ga.
Het is een soort ritueel geworden en een logistieke redenering zit er natuurlijk bij. Hoewel het weer nu vrij warm is voor de tijd van het jaar, ben ik toch wel een koukleum. Vooral op de fiets voel ik de wind in mijn gezicht en haren erg goed. Ik probeer mijn handschoenen zo dichtmogelijk bij mijn portomonnee, sleutel of jas te leggen.
Rede hiervoor is simpel, ik wil geen tijd verliezen aan het zoeken van spullen. Mijn sleutels hebben een vaste plek in het huis en iedereen die bij mij binnenkomt weet dit want mijn sleutel ligt bijna nooit langer dan 3 minuten op een tafel, aanrecht of kast. Ik heb een speciale kom gereserveerd voor mijn sleutels. Om lawaai te verminderen ligt er een opmaat geknipte antislipmatje en blijft de kom langer mooi.
Naast de kom ligt er niet ver vandaan een plek gereserveerd voor mijn portomonnee. Als een minimalist hou ik de inhoud van mijn geldbuidel dun. Alle bonnetjes gaan in een speciaal bakje voor de administratie. Zo min mogelijk rotzooi gaat ermee als ik buitendeuren ga.
En wat neem je vaak mee als je na buiten ga: portomonnee en sleutels. Dus bij deze objecten kan ik mijn handschoenen vaak vinden.
Of mijnn handschoenen zit vaak in de jas want als ik na buiten ga doe ik liever een jas aan in plaats van een dikke trui. Dus makkelijk.
Waarom haal ik bijna altijd alle zakken leeg van de jas. Simpel, ik wil van mijn jas genieten en als ik zoveel spullen erin doe en ophang gaat de model van de jas hangen en dat is niet mooi. Ook gebruik ik meer dan een jas en soms zijn er gewoonweg niet genoeg zakken.
Ik zoek nu niet meer na mijn spullen maar vind het.
dinsdag 4 februari 2014
Chinese New Year
February the first is the beginning of the year of the Horse. So all those born in the year of the horse. Congratulation to all of you living another or 12 years. I am not going to do something special but I did took a lemon peel bath which is for getting rid of all the 'bad' air/spirit.
This year I did put up some decoration to welcome the new year. Cause usually I don'decorate, for example during Christmas I didn't put anything on display. I even got rid of a lot of stuff last year cause I donated my old ornaments.
The thing with Chinese new year is that the decorations are very easy to store and don't take up a lot space. Within 10 minutes I decorated the living room with red posters and funny paper ornaments. Today is the last day that the Chinese are celebrating the new year.
For four whole days we celebrate the new year and that is special. But tomorrow I have to get all the ornaments down and put them back in the closet for next year.
So the last day of Chinese festivities in this great year of the Horse. I wish everyone a happy new year and stay healthy.
This year I did put up some decoration to welcome the new year. Cause usually I don'decorate, for example during Christmas I didn't put anything on display. I even got rid of a lot of stuff last year cause I donated my old ornaments.
The thing with Chinese new year is that the decorations are very easy to store and don't take up a lot space. Within 10 minutes I decorated the living room with red posters and funny paper ornaments. Today is the last day that the Chinese are celebrating the new year.
For four whole days we celebrate the new year and that is special. But tomorrow I have to get all the ornaments down and put them back in the closet for next year.
So the last day of Chinese festivities in this great year of the Horse. I wish everyone a happy new year and stay healthy.
maandag 3 februari 2014
Little by Little
Yeah, today I didn't do anything special but throwing some small stuff. My bedroom is already clutter free but there are still some spaces left which have room for improvement. In the attic there are still boxes that I need to go through. The fact is after organizing my stuff, there is always a small box that is leftover.
I never know what to do with it an just let it lay around. So today I took one of those leftover box and went trough it while watching Music Station. The box that I used is a free clear plastic box that you get from buying tomatoes or other packed vegetables.
The best thing is that while sitting on the coach and having the trash bin next to it. I reduced the content with 50%. While I was already trowing the stuff away why not reduce even more from my drawer.
I took the drawer out and organized the stuff. While doing that I picked up the things I don't need. Some went straight in the waste bin but most of it got a different home. And as usual there are some stuff that I don't know what to do with it. So the leftover box that I just went through got full again.
By doing that over and over again the stuff I accumulate will be less every time I attack the leftover boxes. And by reducing the content of that box I fill it again with leftovers. So little by little I have less stuff. It goes slow but it is effective and I can do it while watching television.
I never know what to do with it an just let it lay around. So today I took one of those leftover box and went trough it while watching Music Station. The box that I used is a free clear plastic box that you get from buying tomatoes or other packed vegetables.
The best thing is that while sitting on the coach and having the trash bin next to it. I reduced the content with 50%. While I was already trowing the stuff away why not reduce even more from my drawer.
I took the drawer out and organized the stuff. While doing that I picked up the things I don't need. Some went straight in the waste bin but most of it got a different home. And as usual there are some stuff that I don't know what to do with it. So the leftover box that I just went through got full again.
By doing that over and over again the stuff I accumulate will be less every time I attack the leftover boxes. And by reducing the content of that box I fill it again with leftovers. So little by little I have less stuff. It goes slow but it is effective and I can do it while watching television.
Abonneren op:
Posts (Atom)