Happy

Gisteren was het erg druk op het station in verband met de meivakantie. Grootouders, ouders en kleinkinderen die samen op pad gaan. Ik heb het erg naar mijn zin gehad want ik heb de hele rit kunnen zitten. Helaas niet in de coupés maar het was beter dan staan. 

Toen ik terug ging stond ik op het station te wachten en op het andere spoor stond de trein al klaar voor vertrek. Een kind zat bij het raam in de trein te zwaaien toen hij eindelijk weg ging. Ik zag al een mevrouw op hetzelfde perron terug te zwaaien en toen hij langs mij kwam zwaaide ik ook. 

De jongen in de trein kent mij niet en dat geldt vice versa. Het maakt mij gewoon vrolijk dat een kind die zo enthousiast weggaat tegen iedereen zit te zwaaien en weet dat er een mogelijkheid is dat niemand terug zwaait. Hij hield hoop en mensen zwaaide terug, ik zwaaide terug. De enthousiasme is te zien aan zijn nog fanatieker hand wapperende handen toen hij nog iemand zag die terug zwaaide.