Decluttering

Ik opende een opgeborgen doos en bekeek de inhoud. Het zijn allemaal dingetjes die ik al jaren niet meer heb gebruikt. Tijd om het weg te gooien dacht ik. Maar dan doe ik het ongelooflijke, ik begin ermee te spelen en wil het niet meer weggooien. 

Al die friemeldingetjes brengen herinneringen op waardoor ik het niet wil wegdoen. Maar het is ook een emotionele last en neemt plek in beslag. Dus plastic zak in hand, muziek keihard aan, zak vol. 

Een zak weggooien is makkelijk zolang ik mezelf niet beloon met een nieuwe aankoop. Het moeilijke aan declutteren is mijn zwakte. Iedereen kent het wel een zwak hebben voor schoenen, kleding en tassen. Mijn zwakte is tassen, ik heb zo uit mijn hoofd meer dan 20 tassen en dat is best veel. Het is ook zo moeilijk om ze weg te doen. Ik wil ze ook niet wegdoen maar heb het niet allemaal nodig. Uiteindelijk heb ik toch meer dan 5 tassen gedoneerd. Het zijn tassen die nog niet helemaal versleten zijn maar niet vaak worden gebruikt of onpraktisch zijn. 

Tja, na tassen was er nog papierwerk. Ik print nogal veel uit omdat ik het niet fijn vind om naar de pc scherm te kijken. Dus veel papier ging de papierpak in nadat het eerst is ingescant. 

Ook boeken en tijdschriften kwamen aan de beurt. Ik bekeek elk titel of ik het echt nodig heb en wil hebben. Uiteindelijk hield ik maar twee kinderboekjes die mij vergezelde tijdens mij kinderjaren. Verder wou ik absoluut geen afstand doen van mijn engelse Harry Potter boeken die ik destijds in het buitenland heb gekocht. Bijna alle boeken die gekocht zijn in het buitenland heb ik nog. 

In plaats daarvan heb ik veel frummeltjes en papiertjes tijdens dezelfde reis weggedaan. Ja, een boek die ik graag wil hebben(lezen) en dan in het buitenland kopen als souvenir. Eigenlijk is dat een goed idee.