Ik heb eerder verteld dat ik een zwak heb voor tassen. Deze nemen veel plek in beslag, vooral als ze vol gepropt zijn met kranten of plastic om de vorm erin te houden. (Tip: om schoenen mooi in vorm te houden: kranten erin doen helpt ook als ze te strak zitten)
Voordat de tas gekte begon had ik al een hoop pennen, plastic tassen en haaraccessoires.
Omdat ik echt een berg pennen had, heb ik een volle tas weggegeven aan mijn neefje en nichtje. Zij zitten immers op school en gaan er altijd zo doorheen. Desondanks heb ik nu nog steeds een collectie aan pennen zoals gelpennen, vulpennen, balpennen, markers en fineliners. Ik denk dat ik eerst al mijn vulpennen moet bekijken en enkele weg moet doen.
Als kind maakte ik alles met behulp van plakband hierdoor kocht mijn moeder veel rollen. Nu heb ik een boterhamzakje vol met plakband. Het leuke ervan is dat elk rol gebruikt is omdat wanneer je plakband nodig hebt, kun je het niet vinden. Omdat het zonde is om het weg te gooien liggen alle rolletjes bij elkaar en heb ik een goedkope plakbandhouder gekocht bij de Wibra. (de dunste rol gaat natuurlijk allereerst in de houder)
Wat ik nu ook minder gebruik zijn haaraccesoires. Ik heb nog steeds schouderlengte haar maar doe het vaker in een staart, klep of los. De kleine klepjes worden nu gebruikt om de orchideeën van mijn moeder staande/recht te houden. Niks gaat verloren maar krijgen een nieuwe plek toegewezen dit is een perfecte vorm van repurpose.
Waar ik ook een hoop van heb zijn post-it en memoblokjes. Op een of ander manier kreeg ik die altijd voor mijn verjaardag enz. maar deed er niks mee. Nou zitten alle soorten blokjes bij elkaar en gebruik ik het om boodschappenlijst te maken of memootjes te maken. Mijn dagelijkse to-do-list is op een post-it. Ik plak het tegen de muur en als ik alles weggestreept of gedaan heb gooi ik het met een goed gevoel de prullenbak in.
Als een DIY-er maak ik veel maar verwond ik mezelf weleens daarom heb ik altijd pleisters bij de hand. Een echte verbanddoos heb ik niet dus alle pleisters zitten in een doosje maar door gaas en verband werd het zo vol dat ik iets nieuw moest verzinnen of een grotere doos moest vinden. En tussen al mijn rotzooi vond ik de doos waarin mijn insecten-beet-pompje zit. De plastic eruit gehaald en mijn verband en pleister erin. Scheelt weer heel veel plek.
En van de mooiste plastic tassen die ik heb zijn er foto's van gemaakt en worden allemaal gebruikt als afvalzak. Zo doe ik mijzelf en de natuur een plezier, een win-win situatie.
Door het minimalism schenk ik minder waarde aan spullen en gebruik ik ze. Het heeft mij tot het denken gezet wat ik met spullen kan doen. Ik heb door het weggeven van mijn pennen mijn neefje en nichtje blij gemaakt. Ik weet nu waar de plakbandrol is en de plantjes zijn ook blij. Mijn weg naar het leven als minimalist is nog heel lang maar stap voor stap kom ik er dichterbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten